W piątek 13 zrezygnowałam z biznesu życia Własnie wracamy z burą z krótkiego spacerku, na skwerku stoi przy wypasionej bryce gość w średnim wieku i wgapia się w Lorkę. Dla niej to sygnał, że trzeba się ładnie przywitać, więc podeszła z foczkę, dwa merdnięcia ogona i idziemy dalej. Chyba jendak coś zaiskrzyło, bo gość woła standardem "czy to husky"? Mówię "nie, nie husky, wilczak" i idę dalej. Facet dogonił nas i mówi "Za ile go pani sprzeda?" - nawet nie zauważył, ze to suka "Nie jest na sprzedaż". "Dam ile pani chce". Zaśmiałam się "Nie stać pana" Idziemy dalej, a facet woła "10 tysięcy mam przy sobie, może go pani od razu tu zostawić" Wzruszyłam ramionami i idziemy dalej. Gość woła "15 tysięcy? 20? Nich pani tylko poda cenę!!!". Moja bezcenna już leży z brzuchem do góry na kanapie, a ja się zastanawiam ile jeszcze mogłbym za nią od gościa wyciągnąć